Ο Ιδιος μου ο εαυτος

ο ιδιος μου ο εαυτος
παραπονιεται,
πότε το πνευμα,
πότε η σαρκα,
σημερα παραπονουνται και τα 2
και με εχουνε εξαντλησει...
ειναι σαν να εχεις 2 ατομα να σε πρηζουνε με ακατασχετη γκρινια
και απο ενα σημειο και μετα απλα δεν ασχολεισαι
περνας στην απαθεια....
ειναι κ απο αυτες τις μερες η σημερινη....
οι μερες που ξυπνας και αναρωτιεσαι γιατι ξυπνησα ρε πουστη??
...που με το που ξυπνας
χωρις καποιο ιδιαιτερο λογο
νιωθεις τα βαρη ολου του κοσμου πανω σου
σκατα!!!....
μετα ερχονται οι τυψεις...
οι τυψεις για πραγματα που δεν εκανα....
ευτυχως εδω δεν εχω προβλημα...!!
μονο για ενα πραγμα εχω μετανοιωσει.
για μια αποφαση που πηρα και δεν ειχα το θαρρος να υποστηριξω μεχρι τελους....
ημουνα μικρος..
δεν ηξερα...
μετα ερχεται αυτος ο γαμημενος απολογισμος..
αυτη η γαμημενη ανασκοπηση που κανει το σκατο-μυαλο,
οποτε νιωθει υπερφορτωμενο,
και θυμασαι πραγματα που ειχες ξεχασει,
πραγματα που ηθελες να εχεις ξεχασει....
και με το που ερχονται ξανα στην επιφανεια,
σφιγγεις τα ματια ενστικτωδως,για να μην τα ξαναδεις..
αλλα δεν εχει αποτελεσμα...
ειναι καταγεγραμμενα
την πατησες μαλακα!!!
ε μαλακα!!!....
αυτος ειναι ο πλουτος μου,
οι αναμνησεις…..
θα παω να ξορκισω τις κακες ενεργειες του παρελθοντος
με μαγικες νοτες….
και μαγικα βοτανα….
με δηλητηρια απο ανθρωπινο χερι…..
να περασω στην Διασταση μου…..
εκει που δεν με αγγιζει πονος
τελος....